Técnicas de cepillado

Técnica de Bass.

Este método emprégase para eliminar de forma eficaz a placa do surco xinxival, é unha técnica empregada principalmente por pacientes periodontais.

Colócanse as cerdas no surco xinxival nun ángulo de 45º con respecta ao eixo lonxitudinal do dente e cara o ápice do mesmo de tal xeito que só a 1º fileira aproxímase ao surco mentres que a adxacente toca a marxe xinxival. Prsiónanse lixeiramente as cerdas e realízase unha pequena vibración mesio-distal en vestibular de todos os dentes, lingual de premolares e molares e inciso-xinxival en lingual dos dentes anteriores sen desprazar as cerdas do cepillo.

Este movemento ten un efecto de succión de modo que os restos existentes no surco xinxival ou na bolsa periodontal ascenden pasando ao cepillo.

Nas caras vestibulares de todos os dentes e nas linguais de premolares e molares o mango estará en horizontal con respecto ao plano oclusal, mentres que nas caras linguais dos dentes anteriores o cepillo disporase verticalmente.

Esta disposición do mango será adoptado nas tres técnicas seguintes.

As caras oclusais cepíllanse coa cabeza paralela á superficie oclusal realizando un movemento vibratorio mesio-distal sen que exista desprazamento das cerdas.


Técnica vertical rotatoria/Stillman modificada.

Esta técnica é útil para estimular e masaxear a enxiva.

As cerdas do cepillo colócanse formando un ángulo de 45º co respecto ao eixo lonxitudinal do dente e cara apical. A continuación realízase un movemento vertical de varrido dende xinxival cara oclusal ou incisal mediante un xiro de mango.

Nas caras oclusais as cerdas colócanse perpendicularmente facendo un movemento de varrido antero-posterior.

Técnica rotacional ou de xiro.

Emprégase tanto para eliminar a placa da enxiva como a do dente.

As cerdas colócanse o máis paralelas posible ao eixo do dente en dirección apical realizando a continuación unha rotación do mango cara oclusal ou incisal.

Os movementos realizados deben ser suaves para non danar a enxiva; as caras oclusais cepíllanse igual que na técnica de Stillman modificada.


Técnica de Stillman.

Nesta técnica búscase unha maior queratinización da mucosa. Pode producir certo grao de recesión xinxival por iso se emprega máis a técnica modificada.

Colócase o cepillo na zona do surco xinxival cunha angulación de 45º con respecto ao eixo do dente e cara apical efectuándose un movemento rotatorio do cabezal sen desprazar as cerdas.

As caras oclusais cepíllanse igual que na Stillman modificada.

As imaxes foron sacadas da páxina web: http://www.odontoestec.com.ar/consejos.htm

Imprimir

O dentífrico

A cantidade de dentífrico que debe ser utilizado en cada cepillado é máis ou menos 1 gr. (o tamaño dun chícharo).

Os dentífricos presentan as seguintes funcións :

1. Limpar e pulir as superficies dentarias, é dicir, eliminar a placa bacteriana e as manchas extrínsecas.
2. Promover a saúde xinxival.
3. Manter o alento fresco.
4. Ser vehículo de axentes terapéuticos, como pode ser o flúor.

Os dentífricos presentan dous tipos de compoñentes, as bases e os princpios activos.

Bases:

Os abrasivos: son os responsables da limpeza e pulido mecánico dos dentes. A abrasividade dun dentífrico mídese en RDA, deste xeito podemos clasificar os dentífricos en tres tipos:

1. De baixa abrasividade de 0-80 RDA. Son empregados polos nenos e pacientes con dentes sensibles.
2. De abrasividade media ou normal de 80-120 RDA.
3. Dealta abrasividade de 120-200 RDA. Estes empréganse en pacientes con moito sarro ou grandes fumadores.

Os deterxentes e sulfactantes. Teñen como función:

1. Diminuír a tensión superficial.
2. Desestructurar e facer máis solubles os depósitos dentarios.
3. Facilitar a dispersión do dentífrico.
4. Actividade antimicrobiana.

Os espesativos e ligadores. Encárganse de estabilizar a pasta evitando a separación dos compoñentes acuosos e non acuosos durante o almacenamento, ademais contribúe á formación de escuma e melloran as cualidades organolépticas (son as que se perciben polos sentidos).

Os humictantes. Son substancias que manteñen a auga incorporada nos dentífricos ademais de absorver o vapor de auga do medio ambiente polo que evitan o resecamento dos mesmos. Tamén presentan unha acción antimicrobiana e evitan a produción de dentífricos transparentes.

Outras bases son: aromatizantes, colorantes, conservantes e edulcorantes.

Principios activos. Son as substancias que levan os dentífricos para lograr determinados fins, entre eles cabe destacar o flúor sendo o único que prevén a carie e que ademais de pode incorporar aos dentífricos. Os compostos fluorados máis empregados son o fluoruro de sodio e o monofluorofosfato de sodio.

Según a cantidade de flúor os dentífricos poden dividirse en:

• Dentífricos cosméticos. Son os que teñen de 0-125 mg Fl/100 gr de dentífrico. Son os que se mercan fóra das farmacias.
• Dentífricos mediciñais ou especiais. Posúen de 125-500 mg Fl/100 gr de dentífrico. Son os que se adquiren nas farmacias.

As imaxes foron sacadas das seguintes páxinas web:

upload.wikimedia.org/.../250px-Toothpaste.jpg

www.parafarmaciasolobebes.com/.../p63.JPG

Imprimir

Cepillos unipenacho

Son cepillos constituídos por un único penacho de cerdas.

O seu uso soe estar limitado a aquelas rexións da boca que non son fáciles de alcadar con outros dispositivos de hixene bucal, por exemplo:

1. Cara mesial e distal dos dentes adxacentes a un trámulo edéntulo.
2. Caras distais dos molares máis posteriores.
3. Furcas expostas.

Para utilizalo dun xeito correcto o extremo das cerdas aplícase na zona indicada misturando moventos de rotación con presión intermitente.

A imaxe foi sacada da páxina www.odontologiaperu.com/info-pub01_clip_image...

Imprimir

Palillos interdentais

Os palillos interdentais poden ser de madeira ou sintéticos. Teñen forma

triangular coa finalidade de adaptarse aos espazos interproximais onde as papilas están retraídas deixando un espazo interdental aberto maior que os espazos nos que se usasn os cepillos interproximais. Os palillos son o sustituto ideal da seda para a limpeza interproximal.

Tamén poden ser empregados en furcas expostas e superficies radiculares proximais expostas, sendo nestes dous últimos casos máis cómodo o seu emprego montados nun mango.

Os palillos ao igual que os estimuladores non deben ser empregados por persoas que teñen bos puntos de contacto e papilas sans.

O modo no que se emprega é collendo o palillo cos dedos polgar e índice e fixándose na súa posición apoiando o dedo corazón na enxiva, para estabilizar o movemento.

A continuación o palillo insértase na zona interproximal. Unha vez introducido, realízanse movementos vestíbulo-linguais apoiándose sempre contra a superficie dentaria, e non contra a papila, cambiando repetidamente a dirección á hora de inserir o palillo cara mesial e distal para que deste xeito as superficies interproximais poidan ser limpadas.

A imaxe foi sacada da páxina: www.raysan.com.ar/Palillos_01.jpg

Imprimir

Estimuladores interdentais

Os estimuladores interdentais son estructuras de goma ou de plástico que se insertan directamente a un mango ou se adaptan ao extremo do mango dun cepillo normal.

Están indicados na limpeza do surco xinxival na zona interdental principalmente cando existen amplas troneras. Igualmente pódense empregar cando existen furcas expostas e superficies rasiculares proximais expostas.

Exercen unha acción de masaxe xinxival facilitando a circulación vascular no tecido conectivo e incrmentando a queratinización epitelial.

Empréganse do mesmo xeito que os cepillos interdentais.

A imaxe foi sacada da páxina web: odontologiaa.tripod.com/estimu.gif

Imprimir

Cepillos interproximais

Son pequenos cepillos con forma cónica ou cilíndrica que están unidos a un mango metálico ou de plástico.

Empréganse para limpar os espazos interproximais que son amplos, xeralmente debido a enfermidade periodontal. Tamén son moi útiles para a limpeza entre dentes e prótese fixa así como para furcas expostas.

Ao igual que a seda, os cepillos interproximais pódense empregar como portadores de axentes antimicrobianos.

Para utilizalo, aplícase no espazo interdental de forma inclinada dende apical sen compromir o óso alveolar, realízanse movementos de vaivén en sentido vestíbulo-lingual. En ningún momento debe forzarse a súa entrada con movementos de xiro.

As fotos foron sacadas das seguintes páxinas web: www.clinicabondejuana.com/.../interprox1.jpg

Imprimir

Método de emprego da seda

Para a limpeza de toda a boca emprégase 50 cm. Enrólase dúas voltas no dedo corazón da man esquerda, que derá a man activa, é dicir, a que irá recollendo a seda sucia, e o resto da seda no dedo corazón da man dereita, que será a man pasiva ou de almacenamento até deixar un tramo de seda entre un dedo e outro de máis ou menos 8 cm.

A medida que avanza o uso da seda esta irase desenvolvendo dun dedo e enrolando no outro de xeito que para cada espazo se poida usar seda nova.

Para os dentes inferiores a seda será guiada polos dedos índices mentres que para os dentes superiores será guiada polos polgares. A separación entre os dedos índices e polgares será de 2 ou 3 cm.

A continuación introducirase a seda no espazo interproximal cun suave movemento de vaivén vetíbulo-lingual (diante-atrás) até conseguir pasar o punto de contacto, posto que se a introducimos a presión unha vez pasado o punto de contacto impactaríase na enxiva lesionándoa.

Cando a seda chegue ao borde da enxiva curvarase en forma de C, abarzando unha das caras interproximais dos dentes e deslízase suavemente no surco xinxival até que se note resistencia. Frotaremos o dente realizando movementos de serra vestíbulo-linguais ascendentes e descendentes durante os cales non se debe perder a tensión da seda sobre o dente. Este movemento repetirase entre 3 e 5 veces en función de cal sexa a madurez.

Unha vez finalizados estes movementos sóbese a seda até a mitade do dente para poder saltar a papila e volver a formar o C sobre a outra superficie do dente adxacente realizando así os mesmos ovementos.

Unha vez rematada a técnica sácase con movementos de serra en sentido vestíbulo-lingual, dase unha volta co dedo corazón da man esquerda, e deslíase unha volta do deso corazón da man dereita quedando así preparada para a súa utilización.

As imaxes foron sacadas deta páxina web: www.bvs.sld.cu/.../abr/vol41_1_02/img06402.JPG

Imprimir